de eerste dagen
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg bouwteam
24 April 2008 | Bosnië en Herzegovina, Topola
nou, we zijn er !
de rit was heel voorspoedig; geen oponthoud bij de grenzen - wat er voor zorgde dat we vroeger dan gepland in Bosnie aankwamen.
We werden opgehaald (voor de grens) door een medewerker van Caritas, die ons door de laatste grens loodste - wat even noidg was, maar vlekkeloos ging. We gingen eerst even langs het huis waar we aan gaan werken - de toestand in ogenschouw nemen. Het werkelijke zicht was schrijnender dan de fotos ons vertelden. We zijn hier nodig.
Toen gingen we naar onze logeerplaats - eerst was de gedachte dat we in en oude schuur onze plek moesten maken - maar verrassing! We wonen in een nieuwe boerderij/kaasmakerij in wording van nog geen drie jaar oud. We zijn de eerste bewoners van dit gedeelte van het huis. Heerlijke rust - grote velden om ons heen en een ruime woonkeuken.
Dit was de eerste dag.
De tweede dag: wachten op de architekt om de eerste werkbespreking te houden. De plannen om het dak er af te halen en te vernieuwen kunnen voorlopig in de koelkast - het weer voorspelt alleen maar regen. Dus wordt bekeken wat er op de verdieping nodig is en kan worden gedaan. De bovenste verdieping is een lege ruimte - er worden muren(steun) en tussenmuren (kamers) gemetseld. Voorwerk voor het vernieuwen van het dak en tegelijk bewoonbaar maken van deze verdieping.
We hebben (dankzij de medewerker van Caritas) een interne telefoonverbinding gemaakt, door twee lokale kaarten in onze telefoons te doen. Doeltreffende communicatie blijkt van groot belang tussen de partijen: bisdom, bouwteam en huisteam.
We beginnen onze draai in de bosnische manier van leven en doen te vinden.
De bewoners van het huis waren eerst wat overdonderd door zoveel hollanders; gaandeweg deze eerste dag wordt het contact makkelijker en ze pakken aan wat ze kunnen helpen.
De broers die in het huis wonen werken mee en ruimen achter het werk op.
De derde dag
Het bouwteam gaat aan de slag en Gre, Petra en Jose gaan met de werker van Caritas op pad. We bezoeken onze partnerparochie in Trn, pater Ivo ontvangt ons met koffie en fris en we krijgen een rondleiding door de pastorie, waar hij een hoop werk heeft gedaan om een ontmoetingsruimte voor de jongeren te maken. Er is een computerkamer gepland, een bibliotheek en een huiskamer; zodat de tieners uit de omgeving elkaar daar kunnen ontmoeten.
De kerk is sinds vorig jaar afgebouwd, het dak ligt er op en die dag waren ze een sleuf aan het graven voor kabels voor elektra.
De kerk kan nog niet gebruikt worden, er is geen geld voor afwerking en meubilair. Wel hebben ze de kerk gebruikt in de kerstnacht voor een zoektocht naar ruimte voor het Kind. De borden van hospitaal, huis, herberg enz hingen nog aan de muren.
Sinds de verwoesting van de kerk komt de parochie samen in de kelderruimte van de pastorie. Pater Ivo vertelde dat hij iedere dag bidt voor de mensen die de parochie steunen - zo wordt elke dag voor Purmerend gebeden.
We zijn op bezoek geweest bij een paar parochianen, die in het afgelopen jaar zijn geholpen met wat giften door onze parochie: schoenen voor een jongeman, waterbassin voor een familie boven op de berg en een doos schildermateriaal dat meegegeven is door een Purmerendse firma is aan de lokale schilder gegeven.
Jose heeft nog de drie priesters gesproken in Banja Luka, waar het afgelopen jaar een sponsoring voor is verzorgd (door een andere parochie).
Fotos zijn er volop genomen, maar de computer waar we nu op werken is een oud model. Het vraag even geduld van omzetten naar de floppen die deze machine kan hebben. Maar .... wij leren dat geduld heel veel kan doen.....!!!
We zijn over het geheel genomen heel content met de woonsituatie, we hebben het als groep erg goed met elkaar en op het werk wordt heel veel gedaan. Het gaat niet helemaal zoals vooraf gedacht, maar de familie is er heel blij mee - want de bovenverdieping bewoonbaar maken was als extra gedacht - nu is het 't eerste wat gebeurt.
We hebben de berichten gelezen en genieten van de reacties, het meeleven. Dank jullie wel ! Gre en Jose
de rit was heel voorspoedig; geen oponthoud bij de grenzen - wat er voor zorgde dat we vroeger dan gepland in Bosnie aankwamen.
We werden opgehaald (voor de grens) door een medewerker van Caritas, die ons door de laatste grens loodste - wat even noidg was, maar vlekkeloos ging. We gingen eerst even langs het huis waar we aan gaan werken - de toestand in ogenschouw nemen. Het werkelijke zicht was schrijnender dan de fotos ons vertelden. We zijn hier nodig.
Toen gingen we naar onze logeerplaats - eerst was de gedachte dat we in en oude schuur onze plek moesten maken - maar verrassing! We wonen in een nieuwe boerderij/kaasmakerij in wording van nog geen drie jaar oud. We zijn de eerste bewoners van dit gedeelte van het huis. Heerlijke rust - grote velden om ons heen en een ruime woonkeuken.
Dit was de eerste dag.
De tweede dag: wachten op de architekt om de eerste werkbespreking te houden. De plannen om het dak er af te halen en te vernieuwen kunnen voorlopig in de koelkast - het weer voorspelt alleen maar regen. Dus wordt bekeken wat er op de verdieping nodig is en kan worden gedaan. De bovenste verdieping is een lege ruimte - er worden muren(steun) en tussenmuren (kamers) gemetseld. Voorwerk voor het vernieuwen van het dak en tegelijk bewoonbaar maken van deze verdieping.
We hebben (dankzij de medewerker van Caritas) een interne telefoonverbinding gemaakt, door twee lokale kaarten in onze telefoons te doen. Doeltreffende communicatie blijkt van groot belang tussen de partijen: bisdom, bouwteam en huisteam.
We beginnen onze draai in de bosnische manier van leven en doen te vinden.
De bewoners van het huis waren eerst wat overdonderd door zoveel hollanders; gaandeweg deze eerste dag wordt het contact makkelijker en ze pakken aan wat ze kunnen helpen.
De broers die in het huis wonen werken mee en ruimen achter het werk op.
De derde dag
Het bouwteam gaat aan de slag en Gre, Petra en Jose gaan met de werker van Caritas op pad. We bezoeken onze partnerparochie in Trn, pater Ivo ontvangt ons met koffie en fris en we krijgen een rondleiding door de pastorie, waar hij een hoop werk heeft gedaan om een ontmoetingsruimte voor de jongeren te maken. Er is een computerkamer gepland, een bibliotheek en een huiskamer; zodat de tieners uit de omgeving elkaar daar kunnen ontmoeten.
De kerk is sinds vorig jaar afgebouwd, het dak ligt er op en die dag waren ze een sleuf aan het graven voor kabels voor elektra.
De kerk kan nog niet gebruikt worden, er is geen geld voor afwerking en meubilair. Wel hebben ze de kerk gebruikt in de kerstnacht voor een zoektocht naar ruimte voor het Kind. De borden van hospitaal, huis, herberg enz hingen nog aan de muren.
Sinds de verwoesting van de kerk komt de parochie samen in de kelderruimte van de pastorie. Pater Ivo vertelde dat hij iedere dag bidt voor de mensen die de parochie steunen - zo wordt elke dag voor Purmerend gebeden.
We zijn op bezoek geweest bij een paar parochianen, die in het afgelopen jaar zijn geholpen met wat giften door onze parochie: schoenen voor een jongeman, waterbassin voor een familie boven op de berg en een doos schildermateriaal dat meegegeven is door een Purmerendse firma is aan de lokale schilder gegeven.
Jose heeft nog de drie priesters gesproken in Banja Luka, waar het afgelopen jaar een sponsoring voor is verzorgd (door een andere parochie).
Fotos zijn er volop genomen, maar de computer waar we nu op werken is een oud model. Het vraag even geduld van omzetten naar de floppen die deze machine kan hebben. Maar .... wij leren dat geduld heel veel kan doen.....!!!
We zijn over het geheel genomen heel content met de woonsituatie, we hebben het als groep erg goed met elkaar en op het werk wordt heel veel gedaan. Het gaat niet helemaal zoals vooraf gedacht, maar de familie is er heel blij mee - want de bovenverdieping bewoonbaar maken was als extra gedacht - nu is het 't eerste wat gebeurt.
We hebben de berichten gelezen en genieten van de reacties, het meeleven. Dank jullie wel ! Gre en Jose
-
24 April 2008 - 10:54
Truus:
Natuurlijk heb ik al eerder een berichtje geplaatst, maar computeranalfabeet die ik ben, was deze ook zo maar weer verdwenen. Nu een nieuwe poging. Wat een indrukken hebben jullie al opgedaan. Het is toch heel anders om televisiebeelden te zien. In het echt is alles nog veel schokkender. De oorlog is al een tijdje achter de rug, maar opbouwen duurt ook heel lang. Het lijkt me ook wel heel goed, leuk, apart omdirekt kontakt te hebben met de mensen daar. Kortom, wat doen jullie veel ervaringen op. Succes met het werk en tot hoors, groetjes Truus -
24 April 2008 - 13:59
Wil Scholte:
Wat een ervaring doen jullie op.Ik stuur de zon naar jullie zodat het dak gelicht kan worden.Succes met alles en Petra,een knuffel hoor. Liefs van Wil. -
24 April 2008 - 14:24
Sophie Bodifée:
Hoi Jose en anderen.
Fijn dat jullie ondanks de regen al zoveel kunnen doen.Goed weer en alle succes toegewenst.
Groetjes van Sophie en Harry. -
24 April 2008 - 14:32
Ria En Joop:
Leuk zo'n uitgebreid verslag van de eerste dagen ontvangen te hebben, zo blijven we bij. Wij hebben een brief van de zonen van Anneke Volkers uit Amstelveen ontvangen, zij nemen de taak van hun moeder en familie over ze zijn in de eerste week van April daar geweest. Bij een zuster Xaveria hebben zij een donatie achtergelaten.
Ieder en zeker Petra de hartelijke groeten van ons. -
24 April 2008 - 15:53
Els:
Wat ontzettend leuk, om eindelijk wat van jullie te horen en te lezen.
Ik wens jullie voor de komende tijd veel succes en een speciale groet aan mijn Zang Buurvrouw van het koor Petra. -
24 April 2008 - 19:27
Mark En Marjolein:
Leuk om te lezen wat er al is gedaan.
Moet ook wel indrukwekkend zijn.
Succes met bouwen!
Groetjes Mark en Marjolein -
24 April 2008 - 20:05
Angelique & Stefan :
Hallo bouwteam,
Wij wensen jullie uitterraad veel succes, ondanks het slechte weer is er zo te lezen toch voldoende werk, zet hem op dus.
Het is mooi dat jullie on-line zijn.
Ook wij zullen geduld moeten tonen want foto's van de recente voortgang kan ik nog niet vinden.
Werk ze en blijf ons met berichtgeving op de hoogte houden.
Angelique & Stefan -
24 April 2008 - 20:10
Nolly:
Geweldig hoe jullie aan de gang zijn. Ik wens voor jullie dat het zo verder gaat en de spierpijn,die vast wel een keer zal opdagen, nog te doen is.
Veel plezier verder. Groetjes, Nolly -
24 April 2008 - 20:11
Irene:
Ik keek elke dag of jullie al wat geplaatst hadden en snap dat de internetsituatie niet van dezelfde kwaliteit is als in Nederland. Ik was daarom erg blij dat jullie dit 'dagboek' hebben aangevuld. En wat wordt er goed gereageerd en meegeleefd! Mooi.
Veel succes en voorzichtig met de hamers en beitels, groetenIrene -
24 April 2008 - 20:55
Hetty Klokman:
fantastisch dat jullie het als groep met elkaar hebben getroffen. Zulke projecten gaan in de praktijk meestal anders dan gepland maar ik weet zeker dat jullie daar een geweldige steun zijn voor de mensen daar.
Hartelijke groet; zal bidden voor beter weer !
hetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
